jueves, 13 de febrero de 2014

Unha historia de amor para San Valentín: Emma de Jane Austen (Marta)



Pensando nunha historia de amor para o día de San Valentín lembrei como, a vosa idade, impresionoume  Emma cando a lin. A historia desta "señorita" aburrida, con moi boas intencións, que cre que pode emparellar a todos os solteiros do pobo que ten ao seu redor, encantoume. Cando as historias lle saen ao revés e ela dase conta que o está liando todo a cousa xa non ten remedio, ela está namorada.

Gustame moito porque a protagonista é totalmente imperfecta, unha rapaza moi ociosa, caprichosa e bastante mimada pero con moitas ganas de facer felices aos que están ao seu redor, que malinterpreta constantemente os sintomas do amor levando aos seus amigos e a ela mesma a situacións moi confusas e que de repente se atopa có amor sen esperalo.

E un libro atípico de Jean Austen, Emma quere ser unha heroína romántica pero mete a pata constantemente, lle falta sentidiño e lle sobra entusiasmo, pero en moitos pasaxes non se pode evitar sorrir, e ao final a historia de amor máis interesante é a súa, ela, que non quería namorarse.

Leedelo, é un libro interesante e divertido, que denuncia o cotilleo dos pobos e as malas interpretacions en cuestións de amor e no que ao final se demostra que o sentidiño é o mellor conselleiro que unha rapaza pode ter. Aprenderedes tamén que na Inglaterra de fai douscentos anos as cousas tampouco eran tan diferentes coma agora, ainda que non tiveran nin washap ni facebook.

domingo, 9 de febrero de 2014

CANDO TIÑAMOS A VOSA IDADE: EL ALQUIMISTA DE PAULO COELLO (GUILLÍN)

Esta recomendación que agora vos fago é un pouco inconsistente. Explícome...
Se me preguntades de que vai o libro non vos saberei responder. É curioso, lino hai bastante tempo, uns 14 anos, e foi un regalo dun amigo despois dunha situación persoal algo complicada...¿E por qué o recomendo logo? pois porque aínda que non lembre os detalles da historia (un rapaz andaluz, un pastor, deixa todo e vaga polo deserto perseguindo un sono...) o que si lembro perfectamente é a sensación que me deixou, a reacción que provocou aló dentro de min, moi adentro, lembro case as cores dos sonos que naceron da súa lectura...é difícil de explicar. É un libro que marca, sobre todo se es unha persoa con facilidade para deixarte levar a outros mundos, deixar voar a imaxinación e converterte en algo diferente. Por iso penso que é un libro especialmente indicado para un rapaz da vosa idade, na que todo se vive intensamente, todo é dramático, urxente, decisivo, único...Lembro o entusiasmo que me provocou, ese medio sorriso poñéndome na pel do protagonista, e rematei por crer que todo se pode conseguir, por moi imposible que pareza. Só hai que ser constante e crer, crer, crer...ao rematar de lelo estiven dúas semanas vagando como un tonto, algo desconectado desta realidade. Despois vas descendendo pouco a pouco...e volves a ser o de antes...ou non; porque nunca sabes ata que punto deixaches atrás o que eras e te transformaches no que es, ao ler o libro.
Facédeme caso, lédeo, e xa me contaredes...