miércoles, 28 de noviembre de 2012

Cando tíñamos a vosa idade: Daniel e o Rinoceronte de Ionesco





Rinoceronte es una obra de teatro francesa en tres actos de 1959 escrita por Eugène Ionesco. Es una pieza emblemática del teatro de lo absurdo escrita en prosa. Esa obra se me quedó grabada cuando la estudié en 1º de Bachillerato. Fue lectura obligatoria y lo que me impactó fue imaginar como sería en la realidad lo que está descrito en la obra. También me impresionó esa obra porque contestó a varias preguntas típicas que uno se hace con esa edad... Espero que os animéis a leer esa obra mundialmente conocida e interpretada en los más grandes teatros.

            Sinopsis:

            Acto I

            En una ciudad cualquiera llena de rinoceronte en las calles, un grupo de gente se niega a aceptar esta situación, no entienden cómo, ni de dónde han surgido, y hacen todo lo posible para no ver la realidad. Sólo se quejan y no admiten que los rinocerontes les molesten en sus vidas aburguesadas, porque realmente lo que tienen es miedo.

            Acto II

            Poco a poco, ven como muchas personas se van transformando en rinoceronte debido a la “rinocerontis”, enfermedad contagiosa que endurece la piel hasta convertir a la persona en rinoceronte. Muchas personas se rebelan contra esa situación inverosímil y hacen de todo para no contagiarse y seguir siendo humanos y no bestias.

            Acto III

            En el último acto, todo el mundo sigue la manada de rinocerontes, hasta los más críticos, ahora todos aprecian la fuerza y la belleza de las bestias. Todos menos uno, Bérenger, que sigue en pie reinvindicando su condición humana después de haber pensado si seguir o no a la manada y ser uno más. La obra acaba con la frase de Bérenger: « Je suis le dernier homme, je le resterai jusqu'au bout ! Je ne capitule pas ! »  (“ ¡Soy el último hombre, lo seré hasta el final! ¡No me rendiré!”).


            Interpretación.

            Sin entrar mucho en detalles, se suele interpretar la obra como una denuncia de los regímenes totalitarios (nazismo, estalinismo...). Muestra cómo cada individuo acaba siguiendo a la masa movido por el miedo, aunque sepa que lo que está haciendo es realmente inhumano, sin sentido o contrario al sentido común.
            Ampliando la interpretación, Rinoceronte puede entenderse como una sátira del carácter influenciable del ser humano.
          
Daniel Díez Correa 
           

lunes, 26 de noviembre de 2012

Empezamos unha nova etapa, disfrutemos da viaxe.

Ola a todos, esta é a páxina dous do noso club de lectura: un novo blog que complementará ao anterior (que queda para as novas e avisos importantes) e no que participaremos todos. Para empezar vamos a crear tres categorías:

- Cando tiñamos a vosa idade: Na que os profes contaremos as lecturas que nos impresionaron cando tiñamos a vosa idade (que a tivemos, de verdade)

- Este libro gustoume...: Na que recomentaremos libros e comentaremos os libros que disfrutamos

- Merendolas: As actividades e demáis reunións do club

Podedes mandar as vosas opinións sobre os libros que queirades, todas as vosas opinións nos interesan.

Marta