A Oliver Sacks lle diagnosticaron un cancer terminal é dende a altura dunha vida larga (máis de 80 anos) e rica (é un reputado neurólogo e escritor ben considerado) fai balance e destaca aquelo que considera máis importante para ser feliz...e a lectura ten un papel fundamental..
"Hace unos meses, Sacks publicó
un artículo maravilloso en The New York Review of Books sobre los recuerdos y la ficción titulado
Habla, memoria.
En él relataba como según envejecía iban surgiendo recuerdos cada vez
más claros de su infancia; recordaba, por ejemplo, dos episodios en los
que bombas nazis cayeron cerca de su casa en Londres cuando era un niño
durante la II Guerra Mundial. Sin embargo, su hermano mayor le explicó
que el primero lo había vivido, pero que el segundo se lo habían
contado, porque en ese momento ya no estaba en Londres.
Este episodio le sirve a Sacks para hacer una larga disertación sobre
la importancia de la ficción en la vida, porque al final lo que hemos
leído y nos ha impresionado acaba por ser tan importante como lo que
hemos vivido. “Nosotros como seres humanos hemos desarrollado sistemas
de memoria que tienen fallos, fragilidades e imperfecciones”, escribe.
“La indiferencia sobre las fuentes nos permite asimilar lo que leemos,
lo que nos cuentan, lo que dicen otros y pensar, escribir y pintar, de
una forma tan rica y tan intensa como si fuesen experiencias primarias.
Nos permite ver y escuchar con los ojos y los oídos de otros, entrar en
la mente de los demás, asimilar el arte y la ciencia y la religión de
toda una cultura”.
Así que, rapaces, poñédevos a ler e seredes moito máis felices....
O artigo completo o tedes
aquí